Latest Blog Post

April & Kaiser

Baş belası bir küçük kardeşe sahip olmak, hayatta sabrın en büyük sınavı. Onunla başa çıkmak için zamanla yaratıcı yöntemler geliştiriyorsun: lav ateşinde sıcak bir karşılama mı dersin, kutsal suyla arındırma seansı mı yoksa tam alnının ortasına denk gelecek net bir ok atışı mı… Hepsi iş görür. Hatta eğlenceli bile diyebilirim.

Söz konusu Kaiser olunca işler değişiyor. Onu kontrol etmek imkansız. Nerede bir huzur varsa gider bir köşesinden bozar ve sonra o tanıdık sırıtışla gelir.

“Ben her şeyi berbat ettim ama hadi düzeltelim.”

Sanki hiçbir şey olmamış gibi. Sanki tüm kaosu biz yaratmamışız gibi ve işin garibi de o an sinirle karışık bir gülme geliyor içimden çünkü ne kadar sinir olsam da içten içe biliyorum. Onsuz asla kaosun tadı çıkmazdı.

Hayat kolay olmadı bize. Fırtınalar geçti içimizden. İnsanlar bizi yıprattı, soldurmaya çalıştı. Boktan zamanlarda boktan insanlarla uğraştık ama bir şey hiç değişmedi. Biz birbirimize hep yeterdik. Herkes sırtını döndüğünde hala orada olan biri lazımdı o da bizdik.

Sen önce bir lav ateşinden geç, canın yansın. Yana yana öğren ama korkma. Çünkü ben buradayım. Biz yine çözeriz. Üzülme küçük kardeşim.

Hadi gel, hanimiş benim lanet olası güzel baş belam?

Hehe… evet, bazen onu öldürmek istiyorum. Ya da en azından şöyle sağlam bir çalkalamak.

Ne yapayım, April yaramazlığı sever.

Sen de bunu sineye çekmek zorundasın. Seçim şansın yok. Çünkü kardeşlik biraz da birbirine bela olmakla ilgilidir.