Latest Blog Post

Adaletin Çürüyüşü

Bir ülke... Yüksek yüksek dağların ardında değil, gözümüzün önünde her gün biraz daha çürüyen bir ülke. "Adalet mülkün temelidir" derler ya, o temelin nasıl sarsıldığını hep birlikte izliyoruz. Koca bir binayı ayakta tutan sütunların her biri kırılmakta, paramparça olmakta.

Adalet, sadece mahkeme salonlarında yükselen duvarların içinde saklı değildir. Adalet, bir sokak köpeğinin açlıktan ölmemesi, bir çocuğun sırf fakir doğduğu için eğitimden mahrum kalmaması, bir kadının sırf “hayır” dediği için öldürülmemesi demektir. Adalet, insanın insan gibi yaşama hakkıdır.

Peki, o hak nerede? Güçlünün güçsüzü ezdiği bu düzende, adalet kime hizmet ediyor? Birileri dokunulmaz zırhlarını giyerken, diğerleri her gün yokluğun, adaletsizliğin ve umutsuzluğun çukuruna itiliyor. Mahkemelerin kararları bile adaleti değil, gücü korumak için verilmiş kılıflardan ibaret olduğunda, kim adaletten bahsedebilir?

Sokaklar bile artık farklı nefes alıyor. İnsanların gözlerindeki o umut parıltısı silinmiş. Yerine koyu bir öfke, derin bir hayal kırıklığı ve ne yapacağını bilemeyen çaresizlik var. Çünkü adalet sadece güçlülere hizmet ediyorsa, toplumun geri kalanı birer köle olmaktan öteye geçemez.

Oysa adalet herkese lazım. Güçlüyken de, zayıfken de. Bir gün herkes için adil olan bir düzen kurulmazsa, bu çürüyüş hepimizi yutacak. Hepimizi...

Ben Johnny... Adaletin adını bile anmaktan korkanların arasında adalet diye bağırmaktan vazgeçmeyecek bir sesim. Bir ses, binlerce kulakta yankı bulursa bir gün o sesi susturmak mümkün olmayacak.

Ve ben susmayacağım.

Johnny...