Latest Blog Post

Bayan Lilivarg, Bizim Hikayemiz Hiçbir Zaman Sıradan Olmadı

Bir zamanlar Brokenhearts Club'daydık dünya bizi yaralı ilan ettiğinde kalbimizi bir daha kimseye açmayacağımıza yemin ettiğimizde kayıp ama güçlü görünmeye çalıştığımız günlerdi. O barın köhne ışıklarında sonsuza dek içeceğimizi bir daha aşka inanmamaya kararlı olduğumuzu sanıyorduk. Sonra sen geldin. Bir bira birkaç kelime sonra sessizlik oldu. Gözlerimizi kaçırdık cümleleri yarım bıraktık birbirimizi unutmuş gibi yaptık. Çünkü ikimiz de bir şeyler hissettiğimizi biliyorduk ve ikimiz de korkuyorduk.

Yıllar geçti hayatta da üzerimizden geçti. Saçma bir telaşla birbirimizden kaçtık yanlış yollar seçtik yanlış şehirlerde yanlış hayatlar yaşadık. Büyümek kaybetmek ve yeniden bulmakla ilgiliymiş meğer ve o zamanlar anlamadığım bir şey vardı: Gerçek aşk arkanıza bakmadan çekip gidebileceğiniz bir şey değildir. Gerçek aşk ne kadar uzağa giderseniz gidin sizi yörüngesine geri çeken bir çekim alanıdır. Ben senin için geri döndüm.

Şimdi geçmişin tortularından arınmış saçmalıkları bir kenara atmış olarak hayatın bana sunduğu en gerçek şeyi kucaklıyorum: seni ilk aşkım. Aşkın yaşla birlikte farklı bir anlam kazandığını fark ettim. Gençken aşkın tutkulu bir fırtına yakıcı bir ateş olduğunu düşünürdüm. Aslında büyüdüğünüzde gerçek aşkın size omurga, inanç ve ruh veren şey olduğunu anlıyorsunuz. Sen benim eksik parçamdın ve ben sensiz tamamlanamazdım.

Artık kaçmak yok sahte telaşlar yok. Seni seviyorum ve bu sefer bu hayatta ve belki de her hayatta barda sonsuza kadar içmeyi değil, sonsuza kadar seninle kalmayı seçiyorum. Çünkü ancak şimdi anlıyorum: Bizim hikayemiz asla sıradan olmadı.

Anla artık: koyamam yerine, başka sevemem kimseyi konduramam ben yerine...